لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

مقدمه: جراحی دندان عقل، اغلب منجر به درد، تورم و نقص استخوانی می شود. فاکتورهای رشد موجود در پلاسمای غنی از پلاکت PRP (Platelet-rich plasma) می توانند روند بهبودی را تسریع کنند، در نتیجه، دوره ی بهبودی بعد از عمل کوتاه می شود. هدف از این مطالعه، بررسی اثر کاربرد موضعی پلاسمای غنی از پلاکت در ترمیم بافت نرم بعد از جراحی دندان عقل نهفته ی نسج نرم فک پایین بود. مواد و روش ها: در این مطالعه ی کارآزمایی بالینی یک سوکور، تعداد 30 بیمار که نیاز به جراحی دندان عقل نهفته ی نسج نرم فک پایین داشتند، از بین مراجعه کنندگان به بخش جراحی دانشکده ی دندان پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان) در سال 1394 انتخاب شدند. بیماران به دو گروه آزمایش و شاهد تقسیم گردیدند. در گروه آزمایش، بعد از جراحی دندان عقل، در ساکت دندان PRP قرار داده شد در حالی که گروه شاهد، هیچ دریافتی نداشتند. شدت درد، مدت زمان خون ریزی، میزان باز شدن دهان، درای ساکت، بازشدگی زخم، شدت تورم و رنگ مخاط ناحیه ی تحت جراحی بررسی شدند. داده ها با آزمون های آماری t-test، Mann-Whitney و Fisher تجزیه و تحلیل شدند (0/05 > p value). یافته ها: میانگین نمره ی شدت درد در روز سوم بعد از جراحی و فراوانی بازشدگی زخم در روز هفتم بعد از جراحی در گروه آزمایش به طور معنی داری کمتر از گروه شاهد بود (0/001 > p value). میانگین مدت زمان خون ریزی در روز سوم بعد از جراحی، اگرچه در گروه آزمایش کمتر از گروه شاهد بود اما این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود (0/59 = p value). میزان بروز درای ساکت در روز هفتم و میانگین میزان باز شدن دهان در روزهای سوم و هفتم بعد از جراحی نیز بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشتند. نتیجه گیری: استفاده از PRP موضعی، اثر مفیدی روی بهبود ترمیم ساکت دندان، بعد از جراحی مولر سوم داشت. بر خلاف گروه شاخص، گروه تحت نظر با PRP، کاهش درد و ترمیم بهتری را در بافت نرم ثبت کردند.

سابقه و هدف: در بیماران مبتلا به شکاف آلوئول بستن ناحیه شکاف با گرفت استخوانی از اهمیت بالایی برخوردار است. platelet rich fibrin (PRF) در ترکیب با پودر استخوان جهت افزایش حجم استخوان استفاده می شود. هدف این مطالعه بررسی تاثیر استفاده از PRF همراه با آلوگرفت استخوانی در میزان ثبات افزایش حجم استخوان در جراحی بستن شکاف آلوئول به کمک بررسی های رادیوگرافیک می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی روی 10 بیمار (6 دختر و4 پسر) مبتلا به شکاف آلوئول یک طرفه صورت گرفت. پس از قرار دادن آلوگرفت Freeze Demineralized Bone Allograft (FDBA) در ناحیه شکاف، در نیمی از بیماران PRF بر روی ناحیه قرار داده شد و در نیمی دیگر (گروه کنترل) از PRF استفاده نگردید. برای بررسی میزان استخوان سازی در این دو گروه قبل از جراحی و6 و12 ماه پس از آن، Cone Beam Computed T omography (CBCT) تهیه شد و تغییرات حجم استخوانی بررسی گردید. داده ها در نرم افزار SPSS با فاصله اطمینان 95 درصد آنالیز شدند. از آزمون های آماری شاپیرو ویلک، بنفرونی و اسپیرمن جهت آنالیز داده ها استفاده شد.یافته ها: دراین مطالعه هر دو گروه کنترل و مداخله شامل 2 پسر و 3 دختر با میانگین سنی 9.25±1.83 سال بود. تفاوت معنی داری از نظر میانگین سنی در بین دو گروه وجود نداشت (p>0.05). تغییرات حجم استخوانی در طول زمان در هر دو گروه معنی دار بود (p<0.001)، به گونه ای که در ماه ششم حجم استخوان کاهش و در ماه دوازدهم افزایش یافته بود. حجم اولیه استخوان دربین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت (p>0.05). اما در بررسی 6 و 12 ماهه حجم استخوان در گروه مطالعه به صورت معنی داری بیش تر از گروه کنترل بود (p<0.05).استنتاج: استفاده از PRF در ترکیب با FDBA می تواند موجب کاهش تحلیل استخوان و نیز ارتقای سرعت ترمیم و تشکیل استخوان در ناحیه شکاف آلوئول گردد.

د ارتالاب (Taxodium distichum (L.) rich) از گونه های خزان کنند ه و سریع الرشد بود ه و به صورت طبیعی د ر سواحل خلیج مکزیک و اقیانوس اطلس گسترد ه است. این گونه د ر رویشگاه های طبیعی خود با تنه صاف و مستقیم به قطر 1 تا 1.7 متر و به ارتفاع 40 متر گزارش شد ه است. د ر سال 1372 طرح تحقیقاتی آزمایش فاصله کاشت با این گونه د ر سه تکرار و چهـار تیمـار د ر اراضـی مانـد ابـی واقع د ر منطقه هفت د غنان از توابع شهرستان رضوانشهر با عرض جغرافیائی 37 28’ شمالی و طول جغرافیایی 49o15’ شرقی بـه اجـرا د ر آمـد . تیمـار ها عبارتنـد از فواصل کشت (2.5´2.5), (2´2), (2´1.8) و (3´3) متر. د ر هر کرت 200 اصله نهال کشت گرد ید . قطر د ر ارتفاع یقه قبل از رسید ن ارتفاع نهال تا 1.30 و قطر د ر ارتفاع برابر سینه بعد از آن همچنین ارتفاع کل نهال ها هر سال اند ازه گیری شد . د ر این تحقیق د رصد زند ه مانی، پارامترهای رویشی (قطر، ارتفاع، سطح مقطع) ارزیابی و روابط بین آنان نظیر ضریب قد کشید گی و رابطه بین قطر و ارتفاع و... محاسبه و برآورد گرد ید . نتایج نشان د اد که متوسط نرخ زند ه مانی 84.5 د رصد ، میانگین رویش ارتفاعی سالانه 55 سانتیمتر، میانگین رویش قطری سالانه 6 میلیمتر، متوسط سطح مقطع 16.28 متر مربع و ضریب قد کشید گی برابر 77.8 بود . همچنین مشخص شد که مقد ار رویش ارتفاعی و قطری این گونه د ر مقایسه با مبد ا آن از وضعیت مناسبی برخورد ار می باشد .

با توجه به تغییرات حرارتی محیط دهان تا 80 درجه سانتی گراد نیز گزارش شده است احتمال تخریب رستوریشن های موجود در دهان و Debonding بریج های رزین باند به دلیل تفاوت در خواص حرارتی فلزات و نسوج مختلف دندان وجود دارد.با گذاشتن لایه اپک پرسلن روی بالچه فلزی بریج های رزین باند می توان انتظار استرس های حرارتی و استرین ناشی از آن تعدیل گردد. با استفاده از روش آنالیز اجزا محدود (Finite Element Analysis) نحوه انتقال حرارت در سیستم بریج های رزین باند و استرس حرارتی و استرین ناشی از آن در سه درجه حرارت صفر، 15 و 55 درجه در عرض دو ثانویه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که: سرد کردن سیستم اثر مخربتری نسبت به شرایط گرم کردن آن دارد و وجود اپک پرسلن در رینتر بریج های رزین باند موجب کاهش انتقال به سمنان و مینای زیر رستورریشن گشته و با تعدیل استرس حرارتی در سیستم می تواند Debonding این نوع بریجها را کاهش دهد.

مقدمه: با توجه به خصوصیات مناسب سمان گلاس آینومر و افزایش روزافزون استفاده از آنها در کارهای ترمیمی، مقایسه  Shear bond strength گلاس آینومر معمولی و تغییر یافته با رزین روی سطوح مینا، سمان و عاج لازم به نظر می رسد. هدف طرح، تعیین Shear bond strength گلاس آینومر معمولی و تغییر یافته با رزین روی سطوح مینا، سمان و عاج می باشد.روش بررسی: روش مطالعه تجربی و از نوع آزمایشگاهی است. 60 دندان مولرسالم جمع آوری و به 6 گروه تقسیم شدند. در گروه A و D مینا را 1 میلیمتر، در گروه B و E تا نمایان شدن عاج، دندان را تراشیده و در گروه C و F سطح سمان را آماده(Refresh)  کردیم. در گروه B ,A و C از گلاس آینومر معمولی و در گروه E ,D و F از گلاس آینومر تغییر یافته با رزین استفاده شد. برای هر نمونه یک استوانه پلاستیکی به قطر 2mm و ارتفاع 3mm روی سطح مورد نظر، ثابت و توسط گلاس آینومر مربوطه پر گردید. در گروه E ,D و F گلاس آینومر توسط دستگاه لایت کیور به مدت 40 ثانیه نوردهی شد. نمونه ها تحت نیروی برشی دستگاه اینسترون تا نقطه شکست بارگذاری و نیروی شکست هر نمونه ثبت شد. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 16 آزمون آنالیز یکطرفه و (P=0.05) LSD تجزیه وتحلیل شدند.نتایج: میانگین استحکام باند برشی گروه های F تا A به ترتیب 23.50، 57.80، 27.30، 15.37، 14.77، 17.25 مگاپاسکال می باشد. اختلاف استحکام باند برشی بین گروه های E ,D و F با گروه هایA ،C و B  از نظر آماری معنادار بود.نتیجه گیری: استحکام برشی گلاس آینومر تقویت شده در هر سه سطح نسبت به گلاس آینومر معمولی بیشتر بود.

سابقه: ریواسکولاریزاسیون با به کارگیری PRF (Platelet-rich Fibrin) می تواند جایگزین مناسبی در درمان دندان نابالغ نکروزه انسانی باشد زیرا در این روش امکان ادامه روند تکامل ریشه، افزایش ضخامت دیواره های عاجی و بسته شدن فورامن اپیکال وجود دارد.گزارش مورد: دختر 13 ساله ای با سابقه تروما به دندان سانترال سمت چپ فک بالا و علایم نکروز دندان به بخش درمان ریشه واحد دندانپزشکی دانشگاه ازاد اسلامی مراجعه نمود. در نمای رادیوگرافی، رادیولوسنسی پری اپیکال، ریشه های نابالغ با اپکس باز مشاهده شد. پس از تهیه حفره دسترسی، کانال توسط محلول هیپوکلریت سدیم 1.25% (5 دقیقه) و نرمال سالین شستشو داده شد و با ترکیب آنتی بیوتیکی مترونیدازول، سیپروفلوکساسین و سفاکلر به مدت 4 هفته پر شد. سپس، کانال توسط 17 EDTA درصد شستشو داده شد. 8 میلی لیتر از خون وریدی بیمار به منظور جداسازی PRF در دستگاه سانتریفیوژ قرار داده شد PRF به دست آمده در داخل کانال و تا حد CEJ قرار داده شد سپس MTA و پانسمان موقت در تماس مستقیم بر روی PRF قرار داده شد. 3 روز بعد ترمیم دایم به صورت سیل دوگانه با گلاس آینومر و کامپوزیت انجام شد. در پیگیری 1، 3 و 6 ماهه از بین رفتن ضایعه پری اپیکال و بسته شدن فورامن آپیکالی و افزایش ضخامت دیواره های عاجی در ناحیه آپیکالی مشاهده شد.نتیجه گیری: PRF می تواند به عنوان بستری مناسب برای درمان های ریواسکولاریزاسیون دندانهای نابالغ نکروزه باشد زیرا حاوی فاکتورهای رشدی است و موجب پرولیفراسیون و تمایز سلول های بنیادی می شود.